Προς Εμμαούς

Προς Εμμαούς

ΕΩΘΙΝΟΝ Ε΄Ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν (κδ΄, 12-35) Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ὁ Πέτρος ἀναστὰς ἔδραμεν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλέπει τὰ ὀθόνια κείμενα μόνα· καὶ ἀπῆλθε πρὸς ἑαυτόν, θαυμάζων τὸ γεγονός. Καὶ ἰδοὺ, δύο ἐξ αὐτῶν ἦσαν πορευόμενοι ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ εἰς κώμην, ἀπέχουσαν σταδίους ἑξήκοντα ἀπὸ ῾Ιερουσαλήμ, ᾗ ὄνομα ᾿Εμμαούς· καὶ αὐτοὶ ὡμίλουν πρὸς ἀλλήλους περὶ πάντων τῶν συμβεβηκότων τούτων. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὁμιλεῖν αὐτοὺς καὶ συζητεῖν, καὶ αὐτὸς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐγγίσας, συνεπορεύετο αὐτοῖς· οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι αὐτόν. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· Τίνες οἱ λόγοι οὗτοι οὓς ἀντιβάλλετε πρὸς ἀλλήλους περιπατοῦντες, καί...

«Οἱ Μυροφόρες κηρύττουν τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ».

«Οἱ Μυροφόρες κηρύττουν τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ».

    Ἑρμηνεία τῶν διαφορῶν τῶν τεσσάρων εὐαγγελιστῶν». Ἐπειδὴ σήμερα πρόκειται νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴ ζωοπάροχο ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἐλᾶτε νὰ δοῦμε —σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Ἠσαΐα— τὶς γυναῖκες πού ἔρχονται ἀπὸ τὸ θέαμα τοῦ κενοῦ τάφου τοῦ Χριστοῦ καὶ κηρύσσουν ὅσα ἔχουν δεῖ. Αὐτὲς εἶναι οἱ μυροφόρες γυναῖκες πού ἀκολουθοῦσαν τὴ Μαρία τὴ Μαγδαληνή. Ὅταν πλέον ὁ φθόνος τῶν μισόθεων Ἰουδαίων καταλάγιασε καὶ αὐτὸς πού φθονοῦσαν ἀναπαυόταν σωματικῶς στὸν τάφο, τότε ἀκριβῶς ἐκεῖνος εἶχε ἀναστηθεῖ, ἀφοῦ μὲ τὴ θεϊκή του ἐξουσία ἀπογύμνωσε τὸν ἅδη.              «Οἱ διαφορετικές ἐπισκέψεις τῶν ἱερῶν γυναικῶν στὸν τάφο τοῦ Χριστοῦ, Ἑρμηνεία τῶν διαφορῶν τῶν τεσσάρων εὐαγγελιστῶν»....

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος

ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ἱστορικό πλαίσιο Διωγμοί Προστρέχοντας στή χάρη τῶν Ἁγίων ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός βιώνει σέ μιά βαθιά πνευματική σχέση τή βεβαιότητα τῆς παρουσίας τους. Σκέπτεται τίς λεπτομέρειες τῆς ἐπίγειας ζωῆς τους, γιατί οἱ Ἅγιοι ὑπῆρξαν πρόσωπα ἱστορικά, τά ὁποῖα, ἄν καί ἔζησαν σέ συγκεκριμένο τόπο καί χρόνο, ὅμως δροῦν στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας διαρκῶς.Στήν ὑμνογραφία τοῦ ἁγίου Γεωργίου ζωντανή προβάλλει αὐτή ἡ ἀλήθεια: «Πάλιν ὁ Γεώργιος ἐλέγχει, πάλιν στηλιτεύει ἀθεότητα τῶν εἰδώλων ἅπασαν, ἐκ γῆς φανερούμενος∙ θανὼν γὰρ οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ ζῇ πάντοτε, φθεγγόμενος καὶ ζῶν παραδόξως∙ δίκαιοι γὰρ ζῶσιν εἰς...

ο Άγιος Γεώργιος μάρτυρας της Ανάστασης του Χριστού, ο Τροπαιοφόρος και Θαυματουργός

ο Άγιος Γεώργιος μάρτυρας της Ανάστασης του Χριστού, ο Τροπαιοφόρος και Θαυματουργός

Ο τροπαιοφόρος άγιος Γεώργιος – Κωνσταντίνου Γανωτή Από την Ιστοσελίδα του Ιερού Ναού ΑΓίου Γεωργίου Κορυδαλλού ΕΔΩ Ο μεγαλομάρτυς Γεώργιος είναι ο άγιος της άνοιξης, ο άγιος του γένους μας, που πάντα συμπαραστέκεται στους δίκαιους αγώνες μας. Γι’ αυτό και οι παλιές σημαίες του στρατού μας είχαν στο κέντρο τους ζωγραφισμένη την εικόνα του αγίου. Ο άγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος άφησε ισχυρή μνήμη στην Καππαδοκία, από την οποία καταγόταν, και στην Παλαιστίνη, στην οποία μεταφέρθηκε το μαρτυρικό σώμα του μετά τον αποκεφαλισμό. Γι’ αυτό ακόμα και οι Τούρκοι και οι Άραβες τιμούν τη μνήμη του. Στο ναό του Αγίου Γεωργίου του...

Κατηχητικός Λόγος Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Κατηχητικός Λόγος Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Κατηχητικός Λόγος Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Ει τις ευσεβής και φιλόθεος, απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως. Ει τις ευγνώμων, εισελθέτω χαίρων εις την χαράν του Κυρίου αυτού. Ει τις έκαμε νηστεύων, απολαυέτω νυν το δηνάριον. Ει τις από της πρώτης ώρας ειργάσατο, δεχέσθω σήμερον το δίκαιον όφλημα. Ει τις μετά την τρίτην ήλθεν, ευχαρίστως εορτασάτω. Ει τις μετά την έκτην έφθασε, μηδέν αμφιβαλλέτω· και γαρ ουδέν ζημειούται. Ει τις υστέρησεν εις την ενάτην, προσελθέτω, μηδέν ενδοιάζων. Ει τις εις μόνην έφθασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα· φιλότιμος γαρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον...

Οἱ ἐμφανίσεις τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ

Οἱ ἐμφανίσεις τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ

Του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου, από ΕΔΩ Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί ἀδελφοί, προανήγγειλε στούς Μαθητές Tου τήν ἀνάστασή Του, ὅταν τούς ἔλεγε ὅτι «μέλλει ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων καί ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καί τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται» (Ματθ. ιζ΄, 22). Οἱ Μαθητές ἀγνοοῦσαν τί σημαίνει ὅτι ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου θά θανατωθῆ καί θά ἀναστηθῆ τρεῖς ἡμέρες μετά τόν θάνατό Του, καί ἐπί πλέον «ἐφοβοῦντο αὐτόν ἐπερωτῆσαι (Μάρκ. θ΄, 31-32). Ἡ φράση «υἱός Θεοῦ» καί «υἱός ἀνθρώπου» δηλώνουν τίς δύο φύσεις τοῦ Χριστοῦ, θεία καί ἀνθρωπίνη πού ἐνεργοῦσαν μαζί στόν Χριστό, χωρίς νά χάνη ἡ καθεμιά τίς ἰδιότητές της....