Μέ τήν εὐκαιρία τῆς εἰσόδου μας στή Μεγάλη Σαρακοστή, ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης μας κ. ΣΥΜΕΩΝ ἀπηύθυνε πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς τῆς Μητροπόλεώς μας τήν ἀκόλουθη Ἐγκύκλιο :
«ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ἀγαπητοί Πατέρες καί προσφιλέστατοι ἀδελφοί μου Χριστιανοί, βρισκόμαστε στό κατώφλι τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἀπό αὔριο, μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου μας, θά εἰσέλθουμε στήν πνευματικότερη περίοδο ὁλοκλήρου τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους· στήν περίοδο πού ἀποσκοπεῖ νά μᾶς προετοιμάσει γιά νά ὑποδεχτοῦμε τήν ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα τοῦ θείου Πάθους καί νά ἑορτάσουμε τήν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ λυτρωτῆ μας Κυρίου.
Σήμερα, Κυριακή τῆς Τυρινῆς, τόσο τά Ἀναγνώσματα, τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος, ὅσο καί οἱ ὕμνοι πού ψάλλουμε μᾶς ἀναγγέλλουν τήν ἔλευση τῆς ἱερῆς περιόδου καί μᾶς προσκαλοῦν μέ χαρά καί ἀποφασιστικότητα νά εἰσέλθουμε στό στάδιο τοῦτο τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα.
Μιά πολύ σημαντική πλευρά τοῦ ἀγώνα, πού ἀναλαμβάνουμε τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, εἶναι καί ἡ στάση καί ἡ συμπεριφορά μας ἀπέναντι στούς ἄλλους. Συγκεκριμένα, ἀπέναντι στούς ἀδελφούς μας ἐκείνους πού εἴτε ἀγνοοῦν τήν ἀνάγκη πνευματικῆς προετοιμασίας εἴτε ἀπό ἀμέλεια καί ραθυμία δέν ἀποφασίζουν ν᾽ ἀγωνιστοῦν. Δηλαδή νά νηστέψουν, νά προσευχηθοῦν πιό συχνά, νά ἐκκλησιαστοῦν τακτικότερα, νά προσέλθουν στό μυστήριο τῆς μετανοίας.
Τί μᾶς συνιστᾶ, λοιπόν, ὁ ἀπόστολος Παῦλος; «Τόν ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μή εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν». Δηλαδή : Τόν ἀδελφό χριστιανό πού ἔχει ἀδύναμη πίστη, σεῖς οἱ ἄλλοι νά τόν δέχεστε μέ καλωσύνη, χωρίς νά ἐπικρίνετε τή στάση καί τίς ἀπόψεις του.
Ποιά, λοιπόν, θά πρέπει νά εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντί τους; Ἡ ἀποδοχή τους ἐν ἀγάπῃ, συνιστᾶ ὁ ἀποστολος Παῦλος. Ὡς χριστιανοί ὀφείλουμε νά ἔχουμε πλατιά καρδιά. Νά ἀγαποῦμε ὅλους τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας. Νά εἴμαστε πρόθυμοι νά ἀνεχθοῦμε τίς ἀτέλειες καί τήν ἀσυνέπειά τους.
Μιά τέτοια στάση δέν εἶναι συμβιβασμός μέ τόν κόσμο. Δέν συνιστᾶ νόθευση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Δέν ἀποτελεῖ ἔκπτωση τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους. Ἐμεῖς στήν προσωπική μας ζωή ἀγωνιζόμαστε νά φανοῦμε συνεπεῖς· ἀκριβεῖς στήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου καί τά ὅσα ὑπαγορεύει ἡ κοινή μητέρα μας Ἐκκλησία. Ἡ ἀνοχή καί ἡ ἐπιείκειά μας ἐκδηλώνεται μόνο πρός τούς ἀδύναμους καί ἀτελεῖς ἀδελφούς μας. Καί ἀλλοῦ —στήν ἐπιστολή του πρός τούς χριστιανούς τῶν Φιλίππων— συμβουλεύει ὁ ἀποστολος Παῦλος : «Ἡ ἐπιείκειά σας ἄς γίνει γνωστή σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους» (Φιλ. 4,5).
ΩΣΤΟΣΟ, δέν φτάνει μόνο ἡ ἐν ἀγάπῃ ἀποδοχή τῶν ἀδύναμων ἀδελφῶν μας. Ὀφείλουμε καί νά μήν τούς κατακρίνουμε. Δυστυχῶς, πολλοί ἀπό μᾶς πού θρησκεύουμε εἴτε εἴμαστε κληρικοί εἴτε εἴμαστε λαϊκοί, εὔκολα παρασυρόμαστε στό νά κατακρίνουμε τούς ἄλλους. Νά σχολιάζουμε ἀφιλάδελφα ἀδελφούς μας χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀσυνεπεῖς στά χριστιανικά τους καθήκοντα καί δέν τηροῦν τά ὅσα ἐπιτάσσει ἡ Ἐκκλησία μας. Δέν τηροῦν μέ ἀκρίβεια, παραδείγματος χάριν, τούς κανόνες τῆς νηστείας.
Ὁ Ἀπόστολος μᾶς ἐπισημαίνει ὅτι δέν πρέπει νά τούς κατακρίνουμε. Ἡ κατάκριση ἀκυρώνει τήν ἀγάπη καί τή φιλαδελφία. Καί δείχνει ὅτι ἀντί νά ἐπαγρυπνοῦμε καί νά προσέχουμε στή δική μας ζωή, περιεργαζόμαστε τή ζωή καί τή συμπεριφορά τῶν ἄλλων, τούς ὁποίους τελικά καί κατακρίνουμε. Ἄλλοτε μέ τόν λογισμό μας καί ἄλλοτε μπροστά σέ ἄλλους.
Ὁ Κύριός μας, ἀδελφοί μου, μέ κρυστάλλινη σαφήνεια παραγγέλλει:«Μή κρίνετε ἵνα μή κριθῆτε» (Ματθ. 7,1). Καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος στό τέλος τοῦ σημερινοῦ Ἀναγνώσματος ἐρωτᾶ μέ πολλή ἔμφαση : «Ποιός εἶσαι σύ πού θά κρίνεις ἕναν ξένο δοῦλο;» Δηλαδή, τόν ἄλλο, τόν διπλανό, τόν ἀδελφό σου, πού κι αὐτός καί σύ εἶστε κάτω ἀπό τήν κρίση τοῦ ἴδιου Κυρίου;
Ἀπό ἀπόψε, στό τέλος τοῦ συγχωρητικοῦ ἑσπερινοῦ, καί καθημερινά ὅλη τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή, θά ἀπευθύνουμε πρός τόν Κύριό μας τή σύντομη καί τόσο περιεκτική προσευχή τοῦ ὁσίου Ἐφραίμ. Ἕνα βασικό αἴτημα πού περιλαμβάνει εἶναι, ὁ Κύριος νά μᾶς χαρίζει αὐτογνωσία καί νά μήν ἐπιτρέπει νά κατακρίνουμε τούς ἀδελφούς μας : «Δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου!»
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ τῆς καρδιᾶς μου εὔχομαι σέ ὅλους σας Καλή Σαρακοστή! Ὁ Κύριος ἄς μᾶς ἀξιώσει μέ ὑγεία καί πνευματική ἀνάταση νά διανύσουμε τήν ἱερή περίοδο γιά νά ἀξιὢθοῦμε νά προσκυνήσουμε τά ἄχραντα Πάθη Του καί νά γευτοῦμε τήν πασχάλια χαρά τῆς Ἀναστάσεώς Του».