Ο τροπαιοφόρος άγιος Γεώργιος – Κωνσταντίνου Γανωτή
Από την Ιστοσελίδα του Ιερού Ναού ΑΓίου Γεωργίου Κορυδαλλού ΕΔΩ
Ο μεγαλομάρτυς Γεώργιος είναι ο άγιος της άνοιξης, ο άγιος του γένους μας, που πάντα συμπαραστέκεται στους δίκαιους αγώνες μας. Γι’ αυτό και οι παλιές σημαίες του στρατού μας είχαν στο κέντρο τους ζωγραφισμένη την εικόνα του αγίου.
Ο άγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος άφησε ισχυρή μνήμη στην Καππαδοκία, από την οποία καταγόταν, και στην Παλαιστίνη, στην οποία μεταφέρθηκε το μαρτυρικό σώμα του μετά τον αποκεφαλισμό. Γι’ αυτό ακόμα και οι Τούρκοι και οι Άραβες τιμούν τη μνήμη του. Στο ναό του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά στην Πριγκηπόνησο έρχονται χιλιάδες Τούρκοι για να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου και φέρνουν τάματα. Και ο ναός του Οικουμενικού Πατριαρχείου τιμάται στο όνομα του αγίου Γεωργίου.
Θαύματα του αγίου ακολούθησαν πολλά και αμέσως μετά τον αποκεφαλισμό του. Άρρωστοι, ανάπηροι, τυφλοί θεραπεύτηκαν από το λείψανο του αγίου πριν μεταφερθεί στην Παλαιστίνη. Εκτός από τα θαύματα των ιάσεων ο άγιος έκανε και άλλα ιδιότυπα θαύματα. Μια γυναίκα ήθελε να προσφέρει κι αυτή έναν κίονα για το ναό του αγίου Γεωργίου, που χτιζόταν στην πόλη Ράμελ της Συρίας, αλλά ο πλοίαρχος δεν τον φόρτωνε στο πλοίο, γιατί ήταν γεμάτο. Η γυναίκα έκλαιγε αλλά ο άγιος φάνηκε στον ύπνο της και της είπε ότι θα στείλει αυτή τον κίονα και τον έριξε στη θάλασσα. Την άλλη μέρα οι κάτοικοι της Ράμελ είδαν τον κίονα στην ακτή πριν να φτάσει το πλοίο με τους άλλους κίονες.
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών
Κάποτε ο γυιός μιας ευσεβούς οικογενείας που τον ονόμασαν Γεώργιο προς τιμήν του αγίου, πιάστηκε αιχμάλωτος πολεμώντας τους Βουλγάρους. Οι γονείς του έκλαιγαν και προσεύχονταν θερμά στον άγιο για το παιδί τους. Τότε ο άγιος παρουσιάστηκε έφιππος στον αιχμάλωτο και του είπε να πηδήσει πάνω στο άλογο. Έτσι τον έφερε στους γονείς του την ημέρα που γιόρταζαν τη γιορτή του αγίου.
Πολλά θαύματα του αγίου Γεωργίου αναφέρουν οι συναξαριστές, και μάλιστα θαύματα που σχετίζονται με ιστορικά γεγονότα, όπως η εμφάνιση του αγίου στον ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας (σημερινή Ρουμανία – Μολδαβία) Στέφανο (1457-1504). Ο άγιος ενθάρρυνε τον ηγεμόνα Στέφανο για τη μάχη που ετοιμαζόταν να κάνει με τους Τούρκους και όντως ο Στέφανος νίκησε κρατώντας στο στήθος του την εικόνα του αγίου.
Τα πολλά θαύματα του αγίου δημιούργησαν και θρύλους στο στόμα του λαού, όπως ο θρύλος για τον δράκοντα, που ήταν έτοιμος να φάει τη βασιλοπούλα και ο άγιος κατάφερε να τον σκοτώσει και να λευτερώσει τη βασιλοπούλα. Αυτός ο θρύλος ιστορείται και στις περισσότερες εικόνες του αγίου.
Η μνήμη του εορτάζεται από την Εκκλησία την 23η Απριλίου, αν όμως συμπέσει να διαρκεί η Μεγάλη Τεσσαρακοστή μετατίθεται στη Δευτέρα της Διακαινησίμου.
Το Απολυτίκιο του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου.
Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Μετάφραση: Εσύ που είσαι των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής, των αρρώστων γιατρός και των βασιλέων προστάτης, νικητή μεγαλομάρτυρα Γεώργιε, πρέσβευε στον Χριστό το Θεό να σωθούν οι ψυχές μας.
Το Κοντάκιο.
Γεωργηθείς υπό Θεού ανεδείχθης της ευσεβείας γεωργός τιμιώτατος, των αρετών τα δράγματα συλλέξας σεαυτώ· σπείρας γαρ εν δάκρυσιν ευφροσύνη θερίζεις, αθλήσας δε δι’ αίματος τον Χριστόν εκομίσω και ταις πρεσβείαις, Αγιε, ταις σαις πάσι παρέχεις πταισμάτων συγχώρησιν.
Μετάφραση: Αφού απ’ το Θεό καλλιεργήθηκες, έφτασες να γίνεις γεωργός τής ευσεβείας εντιμότατος, αφού των αρετών τα θερίσματα τα μάζεψες δικά σου. Γιατί αφού έσπειρες με δάκρυα, θερίζεις με χαρά, και αφού αγωνίστηκες με το αίμα σου, το Χριστό πήρες δικό σου, και με τις πρεσβείες, Αγιε, τις δικές σου σε όλους προσφέρεις των αμαρτημάτων συγχώρηση.
Άγιος Γεώργιος ο Πολύαθλος Μάρτυρας της Ανάστασης
του Πρωτοπρ. Γεώργιου Καλαντζῆ , Ἀπρίλιος 2018 από την Ιστοσελίδα του Ιερού Ναού Αγίου Γερασίμου Ιλισίων ΕΔΩ
Ὁ ἅγιος Γεώργιος κατ’ ἐξοχὴν ὑπέμεινε καρτερικὰ τὰ μαρτύρια τοῦ τροχοῦ, τοῦ λογχισμοῦ, τῶν θανάσιμων φαρμάκων, τῆς ἀσβέστου, τοῦ ξυλοδαρμοῦ, τῆς φυλακῆς ἀλλὰ καὶ κάθε στέρηση καὶ κακουχία ἀντὶ τῶν τιμῶν καὶ τῆς ἐγκόσμιας δόξας, διότι ἡ καρδιά του καταυγαζόταν ἀπὸ τὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς Ἀναστάσεως.
Γνώριζε καλὰ ὅτι, «οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν ἀποκαλυφθῆναι δόξαν» (Ρωμ. 8,18). Στὸν ἅγιο Γεώργιο ἀποδόθηκε τὸ προσωνύμιο “μεγαλομάρτυς” καὶ τιμᾶται ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς ὅλων τῶν αἰώνων, ἀλλὰ καὶ οἱ ἀλλόθρησκοι μουσουλμάνοι σέβονται τὸν ἅγιο, ἐπικαλούμενοι τὴ βοήθειά του μέχρι σήμερα. Ἀκόμη καὶ ὁλόκληρη χώρα, ἡ Γεωργία, φέρει τὸ ὄνομά του.
Στὴν ἐκκλησιαστικὴ γραμματολογία σῴζονται πολλοὶ ἐγκωμιαστικοὶ λόγοι, καὶ πάμπολα θαύματα ἀναφέρονται γιὰ τὸν ἅγιο Γεώργιο ποὺ συντάχθηκαν, ἐκφωνήθηκαν καὶ συνέβησαν σὲ διάφορες ἐποχὲς καὶ περιστάσεις.
Στὸν Πόντο ὑπῆρχε ἡ φημισμένη Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἁγ. Γεωργίου Περιστερεώτα. Ἡ θαυματουργὸς εἰκόνα τοῦ Μεγαλομάρτυρος προσήλκυε ὅλους τοὺς ποντίους ὡς μαγνήτης καὶ ἦτο ἡ παρηγοριά τους. Τὸ ξακουστὸ καὶ περίλαμπρο μοναστῆρι διαλύθηκε στὶς 17 Ἰανουαρίου 1923, ὅταν κατέφθασε σ’ αὐτὸ Τουρκικὸ τάγμα στρατοῦ, τὸ ὁποῖο ἐξεδίωξε τοὺς πατέρας. Ἡ εἰκόνα εἶναι μαρμάρινη καὶ εἰκονίζει ἔφιππο τὸν Ἅγιο Γεώργιο, ἔχοντα χρυσὸ φωτοστέφανο. Στὸ κάτω μέρος ἔχει τὴν ἑξῆς ἐπιγραφή: «…ἡ λιθίνη αὕτη κλῖμαξ ἀνεκαινίσθη, ὑπό τοῦ αἰδ. ἡγ. Ἰωαννικίου τοῦ Τραπεζουντίου τὸ 1846». Ἡ εἰκόνα, ἡ ὁποία σύμφωνα μὲ τὶς γνωματεύσεις τῶν ἀρχαιολόγων ἀνάγεται στὸν 9 μ.Χ. αἰῶνα, μεταφέρθηκε στὴν Ἑλλάδα καὶ στὶς 24-8-1969 ἐνεθρονίσθηκε σὲ νέο ναὸ ποὺ ἔκτισε ἡ πίστη τῶν Ποντίων στὸ Ροδοχώρι Ναούσης.
Στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος Ἁγίου Ὄρους ὑπάρχει μιὰ μεγάλη εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἡ ὁποία κατὰ τὴν παράδοση ἔφθασε πλέοντας στὴν παραλία. Στὸ σημεῖο τῆς ἀκτῆς (ὅπου προσάραξε ἡ ἁγία εἰκόνα) ἀναβλύζει ἀπὸ τότε μέχρι σήμερα ἰαματικὸ ἁγίασμα.
Στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ζωγράφου Ἁγίου Ὄρους (Βουλγάρικο) ὑπάρχουν τρεῖς θαυματουργὲς εἰκόνες, μία τῶν ὁποίων εἶναι ἡ τοῦ ἡγεμόνα τῆς Μολδοβλαχίας Στεφάνου, ποὺ στὸν ὕπνο του εἶδε τὸν Ἅγιο Γεώργιο λουσμένο στὸ φῶς καὶ τοῦ λέγει: «Πάρε θάρρος καὶ μὴ φοβᾶσαι τὸ πλῆθος τῶν ἀντιπάλων σου, θὰ τοὺς νικήσεις. Μετὰ τὴν νίκη σου θέλω νὰ βοηθήσεις στὴν ἀνακαίνιση τῆς Μονῆς μου· ὀνομάζεται Ζωγράφου καὶ εἶναι στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ θέλω νὰ ἀφιέρωσης τὴν εἰκόνα μου ποὺ ἔχεις». Στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους φυλάσσεται ἡ θαυματουργὸς εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου «τοῦ Φανερωμένου».
Ἡ προσωνυμία «Φανερωμένος» δόθηκε στὸν ἅγιο μετὰ ἀπὸ θαῦμα ποὺ ἔγινε τὸ 1821.
Ὁ Ἅγιος Γεώργιος μέ τήν πίστη του στόν Χριστό μέχρι θανάτου, διδάσκει πίστη καὶ γεναιότητα καὶ μὲ τίς θαυματουργές εἰκόνες του καὶ τὰ ἄπειρα θαύματά του προσφέρει αἰσιοδοξία καὶ ἐλπίδα καὶ καλεῖ ὅλους, ὅσοι τόν τιμοῦμε, νά τόν μιμούμεθα καθ’ ὅτι «τιμή Ἁγίου μίμησις ἐστι Ἁγίου».
