«Δι᾽ ἡμᾶς γάρ ἐγεννήθη
Παιδίον νέον ὁ πρό αἰώνων Θεός».
(Κοντάκιο τῆς ἑορτῆς)
Ὁ Θεός ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί. Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ «ἐπί τῆς γῆς ὤφθη καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη». Ἦρθε κοντά μας. Εἰσῆλθε στήν ἱστορία. Προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση μας. Ἐνανθρώπησε «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου».
Αὐτό τό ὑπερφυές, τό συγκλονιστικό γεγονός ἑορτάζουμε σήμερα τά Χριστούγεννα. «Τήν κατά σάρκα γέννησιν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ», ὅπως ἐξαγγέλλει τό συναξάρι τῆς ἑορτῆς.
Συναγμένοι οἱ πιστοί στίς ἐκκλησιές μας, δοξάζουμε τόν ἐν Τριάδι ἀληθινό Θεό καί Πατέρα μας, γιατί εὐδόκησε νά σαρκωθεῖ ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος Του. Προσκυνοῦμε τήν εἰκόνα τῆς θείας Γεννήσεως. Ὑμνολογοῦμε μέ τούς ὑπέροχους ἐκκλησιαστικούς μας ὕμνους τό θαῦμα τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως. Κοινωνοῦμε τό ἄχραντο σῶμα καί τό τίμιο αἷμα τοῦ Θεανθρώπου καί Λυτρωτῆ μας Κυρίου. Καί μέ τόν εὐσεβῆ στοχασμό μας προσπαθοῦμε νά προσεγγίσουμε «τό μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριον», κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο (Α’ Τιμ. 3,16). Δηλαδή τήν κατά σάρκα γέννηση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
* * *
Γιά ποιό λόγο ἔγινε ἄνθρωπος ὁ Θεός; «Δι᾽ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν» ὁμολογοῦμε στό Σύμβολο τῆς πίστεώς μας, καί θά ὁμολογήσουμε καί σήμερα σέ λίγο. «Δι᾽ ἡμᾶς γάρ ἐγεννήθη Παιδίον νέον» διακηρύσσουμε κάθε φορά πού ψάλλουμε τό Κοντάκιο τῆς ἑορτῆς.
«Δι᾽ ἡμᾶς»! Ὁ Χριστός μας, ἀδελφοί μου, ἔγινε ἄνθρωπος γιά μᾶς τούς ἀνθρώπους. Γιά σᾶς. Γιά μένα. Γιά κάθε ἄνθρωπο.
Αὐτό τό «δι᾽ ἡμᾶς» ἐμπερικλείει ὅλο τόν πλοῦτο τῆς θείας ἀγάπης. Τό μυστήριο τῆς θείας Ἐναθρωπήσεως μᾶς ἐπιτρέπει —ὅσο αὐτό μᾶς εἶναι δυνατό— «νά συλλάβουμε ποιό εἶναι τό πλάτος καί τό μῆκος, τό βάθος καί τό ὕψος τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας καί νά γνωρίσουμε τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ», ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος πρός τούς χριστιανούς τῆς Ἐφέσου (Ἐφ. 3, 18-19).
Ἄβυσσος ἡ θεία ἀγάπη! Ἀνεξιχνίαστος ὁ πλοῦτος τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ! Αὐτό ὅμως πού κατ᾽ ἐξοχήν μᾶς ἀποκαλύπτει τό ἄπειρο μέγεθος τῆς θείας ἀγάπης εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Του. Τό ὑπογραμμίζει μέ μεγαλειώδη τρόπο ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης : «Τόσο πολύ ἀγάπησε ὁ Θεός τόν κόσμο, ὥστε παρέδωσε στόν θάνατο τόν Μονογενῆ Του Υἱό, γιά νά μή χαθεῖ ὅποιος πιστεύει σ᾽αὐτόν, ἀλλά νά ἔχει ζωή αἰώνια. Γιατί, ὁ Θεός δέν ἔστειλε τόν Υἱό Του στόν κόσμο γιά νά καταδικάσει τόν κόσμο, ἀλλά γιά νά σωθεῖ ὁ κόσμος δι᾽ αὐτοῦ» (Ἰω. 3, 16-17).
Δυστυχῶς, ἡ πνευματική ἀναισθησία στήν ὁποία συχνά ὑποπίπτουμε, δέν μᾶς ἐπιτρέπει νά αἰσθανόμαστε τήν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ! Καί χριστιανός χωρίς αὐτή τήν αἴσθηση τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ στήν καρδιά του, δέν ἔχει συνειδητοποιήσει τί σημαίνει χριστιανός.
* * *
«Δι᾽ ἡμᾶς γάρ ἐγεννήθη Παιδίον νέον…». Ἡ προφητεία τοῦ Ἡσαΐα ἐκπληρώνεται : «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱός καί ἐδόθη ἡμῖν» (Ἡσ. 9,6). Γιά χάρη μας ὁ Χριστός ἔγινε νεογέννητο παιδί. Υἱός πού δόθηκε σ᾽ ἐμᾶς τούς πιστούς. Ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ παιδί! Παιδί πού τό γέννησε ἡ Παναγία μας σέ μιά σπηλιά. Πού τό σπαργάνωσε καί τό ξάπλωσε σ᾽ ἕνα παχνί! Ἔτσι ὁ Κύριος ὡς «παιδίον νέον»καθαγίασε τήν παιδική ἡλικία. Προσκαλεῖ κοντά Του καί εὐλογεῖ τά παιδιά. Ἐξαίρει τήν παιδική ἀθωότητα καί ἀκακία. Καί μᾶς καλεῖ νά στραφοῦμε καί νά γίνουμε ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι σάν τά παιδιά! Ἄκακοι. Ἀπόνηροι. Ταπεινοί. Ἐπιπλέον, προσεκτικοί στή ζωή μας καί διακριτικοί στή συμπεριφορά μας γιά νά μή σκανδαλίζουμε καί νά μή βλάπτουμε μέ τό κακό παράδειγμά μας ἀθῶες παιδικές ψυχές.
* * *
«Δι᾽ ἡμᾶς γάρ ἐγεννήθη Παιδίον νέον ὁ πρό αἰώνων Θεός».
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς σαρκώθηκε. Ἔγινε «Παιδίον νέον». Ὅμως ταυτόχρονα ἦταν καί ὁ «πρό αἰώνων Θεός». Στό πρόσωπό Του ἑνώθηκε ἡ θεία φύση μέ τήν ἀνθρώπινη. Τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος. Θεάνθρωπος. Αὐτό πιστεύουμε οἱ χριστιανοί. Αὐτό ὁμολογοῦμε. Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος εἶναι ὁ σωτήρας μας. Μᾶς σώζει ὡς Θεός. Σώζει, θεραπεύει καί ἀναγεννᾶ τήν ἀνθρώπινη φύση μας πού μέ τήν ἐνανθρώπησή Του προσέλαβε.
* * *
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡμέρα χαρᾶς ἡ σημερινή μας ἑορτή. Ἡ γέννηση τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἄνοιξε τόν δρόμο τῆς σωτηρίας μας. «Δι᾽ ἡμᾶς», γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους,«ἐγεννήθη Παιδίον νέον». Ὁ Κύριος καί λυτρωτής μας Ἰησοῦς. Τόν προσκυνοῦμε εὐλαβικά. Τόν δοξάζουμε καί Τόν εὐγνωμονοῦμε ἀπό τά βάθη τῆς ὑπάρξεώς μας. Παράλληλα, Τόν παρακαλοῦμε μέ ὅλη τή θέρμη τῆς καρδιᾶς μας νά μᾶς εὐλογεῖ. Τό αἰώνιο Εὐαγγέλιό Του νά ἐμπνέει τή ζωή μας. Καί νά μᾶς ἀξιώνει, ἀκολουθώντας τό ἅγιο θέλημά Του, νά μετέχουμε ὡς γνήσια μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του στή θεία ζωή Του.
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ἀγαπητοί ἀδελφοί!
ὁ Ἐπίσκοπός σας
† Ο ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ
