ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ ΜΑΣ – Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΘΕΣΜΟΥ

 
 
Ξεκίνησαν, το Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016, τα μαθήματα των κατηχητικών μας σχολείων. Στην αίθουσα κάτω από τον Ιερό μας Ναό γίνονται τα μαθήματα, ενώ υπάρχουν και παιχνίδια (πινγκ πονγκ κλπ) καθώς και οργανωμένη βιβλιοθήκη για την αναψυχή των παιδιών μας. Σας περιμένουμε!
Ακολουθεί το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου για τη νέα κατηχητική χρονιά καθώς και το πρόγραμμα των κατηχητικών σχολείων:
«Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Στήν ἀρχή τῆς νέας χρονιᾶς ἡ σκέψη μου φτάνει στην ἀρχή τῆς Δημιουργίας. Τότε πού ἡ γῆ ἦταν «ἀκατασκεύαστη», ἀσχημάτιστη, χωρίς μορφή καί ὀμορφιά. Κι ὁ πάνσοφος Θεός μέσα σέ ἕξι δημιουργικές ἡμέρες ἔφτιαξε τά πάντα. Δημιούργησε τόν κόσμο αὐτό πού βλέπουμε γύρω μας καί μέσα μας. Καί κόσμος σημαίνει κόσμημα, στολίδι! Γιατί ὁ Θεός ὄχι μόνο ἔφερε ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη τά πάντα, ἀλλά καί τά στόλισε μέ ὀμορφιά.
Ὁ Θεός «εἶπε καί ἐγενήθησαν» τά πάντα «καλά λίαν». Καί ἀνέθεσε στόν ἄνθρωπο νά ἐργάζεται καί νά φυλάσσει τή δημιουργία γιά νά τήν φτάσει στό ἄριστα. Δυστυχῶς, μέ τήν πτώση του, διέκοψε τό ἔργο τῆς Δημιουργίας. Σταμάτησε νά ὁδηγεῖ τόν κόσμο μέσα του καί γύρω του πρός τήν τελειότητα, γιατί διέκοψε τή σχέση μέ τόν Δημιουργό Του. Τή σχέση του μέ ἕνα Θεό Καλλιτέχνη.
Ὁ Θεός μᾶς ἔπλασε ἀπό πηλό. Κι ὅταν ὁ ἐγωισμός σκλήρυνε τόν εὔπλαστο πηλό τῆς ὕπαρξής μας καί τόν ἔκανε πέτρα, ἦρθε νά μᾶς ἀναπλάσει μέ τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του. Μᾶς παίρνει πέτρες καί μᾶς κάνει ἀνθρώπους συνεχίζοντας τό ἔργο τῆς Δημιουργίας Του. «Ὁ Νυμφίος ὁ κάλλει ὡραῖος», μᾶς καλεῖ στό ἐργαστήριο τῆς ἁγιότητας, τήν Ἐκκλησία Του, νά λαμπρύνουμε τή στολή τῆς ψυχῆς μας, νά ἐξωραΐσουμε καί πάλι τή φύση μας. Νά τήν ὁδηγήσουμε ἀπό τή δυσμορφία τοῦ κακοῦ στήν ὀμορφιά τῆς ἀρετῆς. Ἀπό τήν παραφωνία τῆς ἁμαρτίας στήν ἁρμονία τῆς ἁγιότητας. Ἀπό τήν δουλεία τῆς φθορᾶς στὴν «ἐλευθερία τῆς δόξας τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. 8, 21).
Εἶναι τυχαῖο ὅτι στήν Ἐκκλησία καί τή λατρεία της ὅλες οἱ τέχνες ἔχουν βρεῖ τήν ὑψηλότερη καί εὐγενέστερη ἔκφρασή τους; Ἡ μουσική, ἡ ἀρχιτεκτονική, ἡ γλυπτική, ἡ χρυσοχοΐα, ἡ ὑφαντουργία, ἡ καλλιγραφία, ἡ ζωγραφική, ἡ ποίηση καί κάθε τέχνη ἀξιοποιοῦνται στήν Ἐκκλησία γιά νά μᾶς ὁδηγήσουν μέ τόν καλύτερο τρόπο στήν τέχνη τῶν τεχνῶν, τήν ἀρετή, τήν ἐσωτερική ὀμορφιά, τήν ἁγιότητα. Γιά νά φτάσουμε στό «καθ᾽ ὁμοίωσιν». Ἡ Ἐκκλησία θά ἐπιμένει πάντα στόν πολιτισμό τῆς ψυχῆς, γιατί αὐτός εἶναι ἡ ψυχή κάθε πολιτισμοῦ.

Κι ἄν μιά τέχνη ἐμπεδώνεται καλύτερα ὅταν τήν ἀσκοῦμε ἀπό μικρή ἡλικία, πολύ περισσότερο οἱ πνευματικές τέχνες τῶν ἀρετῶν. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καί ἡ Ἐκκλησία σέ κάθε ἐποχή ἔδωσαν ἰδιαίτερη προσοχή καί ἐνδιαφέρον στά παιδιά καί τούς νέους. Ἡ κοινωνία μας τά ἀπογοητεύει μέ τήν ἰδιοτέλειά της, μέ τήν διεθνή ὑποκρισία, μέ τίς ψυχρές ἤ θερμές συγκρούσεις, μέ τήν κακοποίηση τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, μέ τήν ἐγωκεντρική καί ἀλλοπρόσαλλη καθημερινότητα. Τά σπρώχνει ἔτσι στό περιθώριο κι αὐτά ἀντιδροῦν στήν καταστροφή τῆς χαρᾶς καταφεύγοντας σάν σέ ἄλλο ναρκωτικό στήν χαρά τῆς καταστροφῆς. Ἀλλά καί ἄν ἀκόμα κι αὐτή ἡ παιδεία τούς προσφέρει ξερές γνώσεις, ἡ Ἐκκλησία τά ἐξοπλίζει μέ τά ἐργαλεῖα τοῦ Πνεύματος καί τά ἐφοδιάζει μέ ὅραμα. Τό ὅραμα καί τήν νοσταλγία ἑνός κόσμου ὡραίου.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Αὐτή εἶναι ἡ μεγάλη ἀξία τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου. Ξαναβάζει τά παιδιά στή θέση πού ὁ Δημιουργός τούς ὅρισε. Νά συνεχίσουν τό ἔργο τῆς Δημιουργίας του, νά γίνουν οἰκοδόμοι ἑνός ὑγιοῦς πολιτισμοῦ, νά ὀμορφήνουν τόν κόσμο μας. Τό Κατηχητικό δέν εἶναι μόνο χῶρος ἀνάδειξης καί ἀξιοποίησης τῶν ταλέντων τους μέσα ἀπό δημιουργικές δραστηριότητες. Εἶναι πάνω ἀπό ὅλα χῶρος ὅπου θά γνωρίσουν τό ὡραῖο σέ ὅλες του τίς διαστάσεις, κυρίως τίς πνευματικές. Καί θά μάθουν τό καθετί στή ζωή τους νά τό κάνουν ὄμορφο συνδέοντάς το μέ τόν Θεό.

Ἀγαπητά μου παιδιά,
Γνωρίζω ὅτι λαχταρᾶτε ἕνα κόσμο ἰδανικό, ἀπαλλαγμένο ἀπό τίς μικρότητες καί τίς ἀσυνέπειες τῶν μεγάλων πού τόν ἀσχημίζουν. Γι᾽ αὐτό σᾶς προσκαλῶ καί φέτος νά ἔρθετε στό ὡραιότερο ἐργαστήριο τέχνης, στό Κατηχητικό! Ἐλᾶτε νά κάνουμε τόν κόσμο μας ὄμορφο! Μέ τό νεανικό σας ἐνθουσιασμό, μέ τά χαρίσματά σας, ἀλλά καί μέ τήν ἔμπνευση καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
-Ἐδῶ θά πάρουμε τή σμίλη τοῦ Εὐαγγελίου καί θά λειάνουμε τόν χαρακτήρα μας, θά πελεκίσουμε τίς ἀδυναμίες μας καί θά διαμορφώσουμε τό ἦθος τοῦ ἀληθινοῦ ἀνθρώπου.
-Ἐδῶ θά πάρουμε χρώματα ἀπό τή ζωή τῶν ἁγίων τῆς πίστεώς μας καί θά ζωγραφίσουμε τίς ἀρετές.
-Ἐδῶ μέ τή δύναμη τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης, τήν κατανόηση καί τήν ὑπομονή θά χτίσουμε αὐθεντικές σχέσεις καί τήν ἀληθινή φιλία. Ἐδῶ θά πάρουμε τίς κλωστές τῆς εἰλικρίνειας καὶ τῆς ἀνιδιοτέλειας καί θά ὑφάνουμε τήν καλωσύνη.
-Ἐδῶ τά ὄνειρα καί οἱ ἱεροί πόθοι θά γίνουν νότες καί λέξεις πού θά συνθέσουν τό τραγούδι τῆς ἀγάπης.
-Ἐλᾶτε, λοιπόν, γιατί ἐδῶ ἡ χαρά μας γίνεται, κατά τόν ποιητή, ἄφθαρτη, ἀβασίλευτη, ἀπέραντη κι ἀγέραστη· γιατί ἐδῶ μόνο ὑπάρχει τό ὅραμα τῆς δημιουργίας καί τῆς αἰωνιότητας!»