Χριστούγεννα τῆς πανδημίας

Ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας

   Ἔφθασε καί πάλι, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἡ μεγάλη ἑορτή τῆς πίστεώς μας, ἡ κατά σάρκα γέννηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ κλίνει οὐρανούς καί ἔρχεται στή γῆ. Γίνεται ἄνθρωπος. Προσλαμβάνει τήν ἀνθρώπινη φύση μας στά σπλάγχνα τῆς Παρθένου Μαρίας. Γιά ποιό σκοπό; Γιά νά λυτρώσει τό γένος μας ἀπό τήν ἁμαρτία καί τή φθορά καί νά μᾶς καταστήσει καί πάλι κοινωνούς τῆς θείας ζωῆς. «Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ σήμερον ἡνώθησαν τεχθέντος τοῦ Χριστοῦ», ψάλλει θριαμβικά ὁ ἱερός ποιητής. «Σήμερον Θεός ἐπί γῆς παραγέγονε, καί ἄνθρωπος εἰς οὐρανούς ἀναβέβηκε».

   Χριστούγεννα καί πάλι σήμερα. Χριστούγεννα ἐν μέσω πανδημίας. Ἕνας ἀπειροελάχιστος φονικός ἰός, ὁ covid 19, κατέστη παγκόσμια ἀπειλή. Ἅπλωσε τόν φόβο καί τήν ἀγωνία παντοῦ. Ὁδήγησε στόν θάνατο χιλιάδες συνανθρώπων μας. Ἀναστάτωσε τήν κοινωνική μας ζωή. Ἔφερε τά πάνω-κάτω στήν οἰκονομία καί σέ κάθε εἴδους ἀνθρώπινη δραστηριότητα. Γιά τόν περιορισμό τῆς μετάδοσης τοῦ ἰοῦ καί τήν ἀντιμετώπιση τῆς ὑγειονομικῆς κρίσης οἱ διάφορες κυβερνήσεις ὑποχρεώθηκαν νά πάρουν αὐστηρά μέτρα στίς μετακινήσεις, στίς συναθροίσεις, στήν ἐργασία, στήν ψυχαγωγία, στήν καθημερινότητά μας.

   Τά μέτρα ἄγγιξαν καί τήν Ἐκκλησία μας. Τίς λατρευτικές συνάξεις, τίς πανηγύρεις, τίς λιτανεῖες καί κάθε εἴδους πνευματική δραστηριότητα. Περάσαμε μιά Μεγάλη Ἑβδομάδα τήν περασμένη ἄνοιξη μακριά ἀπό τούς ναούς μας, κλεισμένοι στά σπίτια μας. Καί γιορτάσαμε ἕνα Πάσχα χωρίς νά μποροῦμε νά συμμετάσχουμε στήν κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου. Χωρίς νά ἔχουμε τή δυνατότητα νά μοιραστοῦμε τήν ἀναστάσιμη χαρά μέ τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας, τούς συγγενεῖς, τούς φίλους μας.

   Ἐδῶ καί ἀρκετές ἑβδομάδες βρισκόμαστε ἀντιμέτωποι μέ ἕνα νέο κῦμα τῆς πανδημίας, ἀκόμη ἐπιθετικότερο, ἀκόμη πιό φονικό. Καί πάλι lockdown. Μακριά ἀπό τίς ἐκκλησιές μας. Ἀποκομμένοι οὐσιαστικά ἀπό τίς ἑόρτιες συνάξεις μας. Κλεισμένοι στά σπίτια μας, χωρίς τήν ἐλεύθερη συμμετοχή μας στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς· τήν κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου.

* * *

   Δυσκολεύομαι, ἀδελφοί μου, —πιστέψτε με—, ἐπικοινωνώντας μαζί σας, νά βρῶ λόγια κατάλληλα. Ἡ καρδιά μου, ὅπως καί ἡ δική σας, εἶναι βαριά καί θλιμμένη.

   Περνοῦμε μιά δοκιμασία, ἕνα μεγάλο πειρασμό. Πῶς θά τόν ἀντιμετωπίσουμε; Μέ πίστη καί ἐλπίδα στόν Θεό. Μέ καρτερία καί ὑπομονή. Αὐτό μᾶς συνιστᾶ ὁ ζωντανός λόγος τοῦ Θεοῦ· αὐτό μᾶς ὑποδεικνύουν καί οἱ Ἅγιοι τῆς πίστεώς μας μέ τό παράδειγμά τους. «Μακάριος ὁ ἄνθρωπος πού δέχεται μέ ὑπομονή τίς δοκιμασίες!» (Ἰακ. 1,12).

   Τίποτε δέν συμβαίνει στή ζωή μας χωρίς νά τό θέλει ἤ νά τό ἐπιτρέπει ὁ Θεός. Αὐτό ἰσχύει καί γιά τή δοκιμασία πού περνοῦμε. Ὁ κορωνοϊός μᾶς ἀναγκάζει νά ταπεινωθοῦμε. Νά συνειδητοποιήσουμε πόσο ἀδύναμοι εἴμαστε, ἐνῶ ἐμεῖς πιστεύαμε πώς εἴμαστε παντοδύναμοι. Νά διαπιστώσουμε μέ τρόμο πώς ἕνας ἀόρατος μικροσκοπικός ἰός μπορεῖ νά ἐπιφέρει ἀπρόβλεπτες ἀνατροπές στή ζωή μας. Νά κόψει ἀκόμη ὀδυνηρά καί βίαια τό νήμα τῆς ζωῆς.

   Ἄν καί χριστιανοί, συχνά ξεχνοῦμε τόν ἀληθῆ προορισμό μας. Ζοῦμε πολλοί, τελικά, σάν νά μήν ἔχουμε ἐλπίδα, ὡς «ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ», κατά τόν λόγο τοῦ Ἀποστόλου (Ἐφ. 2,12). Ὁ πόθος τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί ἡ προσδοκία τῆς αἰώνιας ζωῆς ξεθώριασαν μέσα μας. Καθώς κολλήσαμε ἐδῶ στή γῆ, πάψαμε νά ἀτενίζουμε πρός τόν οὐρανό. Εἴμαστε κι ἐμεῖς, ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «οἱ τά ἐπίγεια φρονοῦντες» (Φιλ. 3,19).

   Ἡ πανδημία μᾶς ὑποχρεώνει νά ἐπανεξετάσουμε πολλά ὑπό τό φῶς τῆς πίστεώς μας. Δοκιμάζει τή γνησιότητα τοῦ χριστιανικοῦ μας φρονήματος καί παράλληλα τή συνέπεια τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς μας.

* * *

   Χριστούγεννα, τά ἐφετινά χωρίς τήν εὐφροσύνη τῆς ἐλεύθερης συμμετοχῆς ὅλων μας στήν ἑόρτια θεία Λειτουργία καί τήν κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου. Ἀσφαλῶς τό πράγμα μᾶς λυπεῖ. Ὅμως δέν πρέπει νά μᾶς ἀπογοητεύει ἤ νά μᾶς ἐξοργίζει. Μᾶς ἐπιβλήθηκε. Δέν τό ἐπιλέξαμε. Ἄς τό δοῦμε μέ καλό λογισμό, ὅτι, δηλαδή, ἀποσκοπεῖ στή διαφύλαξη τῆς δημόσιας ὑγείας, τῆς ὑγείας ὅλων μας, ἀφοῦ ἀκόμη καί ὁ συνωστισμός τῶν ἐκκλησιαστικῶν μας συνάξεων εἶναι ἐνδεχόμενο νά συντελέσει στή διασπορά τοῦ ἰοῦ.

   Χριστούγεννα, κλεισμένοι στά σπίτια μας! Ὄχι πάντως μόνοι. Μαζί μας νοερά εἶναι καί ὁ Χριστός μας. Ἐκεῖνος μᾶς ἔχει διαβεβαιώσει γι᾽ αὐτό: «Ὅπου εἶναι συναγμένοι δύο ἤ τρεῖς στό ὄνομά μου, ἐκεῖ εἶμαι κι ἐγώ ἀνάμεσά τους» (Ματθ. 18,20). Ἄς προσευχηθοῦμε μέ θέρμη. Ἄς ἀνοίξουμε τήν Καινή Διαθήκη μας καί ἄς μελετήσουμε τίς εὐαγγελικές περικοπές πού ἀναφέρονται στή γέννηση τοῦ Κυρίου. Ἄς διαβάσουμε κάποιο πνευματικό βιβλίο πού ἐμβαθύνει στό μυστήριο τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως.

   Χριστούγεννα, τά Χριστούγεννα τῆς πανδημίας τοῦ covid 19! Ἐμεῖς στή θαλπωρή τοῦ σπιτιοῦ μας, ἔστω καί περιορισμένοι. Ἄλλοι ὅμως, συνάνθρωποί μας, βρίσκονται στά νοσοκομεῖα, στίς ἐντατικές μονάδες, διασωληνωμένοι. Ἄς προσευχηθοῦμε θερμά καί γι᾽ αὐτούς.

   Ἡ ἀγάπη καί ἡ προσευχή μας ἄς περιλάβει καί ὅλους ἐκείνους —γιατρούς, νοσηλευτές, νοσοκόμους,—, πού νύχτα καί ἡμέρα, ἀκόμη καί σήμερα Χριστούγεννα, ἀγωνίζονται στό πλευρό ὅσων ἔχουν νοσήσει καί προσπαθοῦν νά τούς ἐλευθερώσουν ἀπό τά νύχια τοῦ θανατηφόρου ἰοῦ.

* * *

   Κουράγιο, ἀδελφοί! Στά σπίτια τῶν χωριῶν μας παλαιότερα ἀνάμεσα στά ὅσα στόλιζαν τούς τοίχους ὑπῆρχε καί ἕνα κάδρο, κεντημένο καλλιτεχνικά, πού ἔγραφε: «Κι αὐτό θά περάσει»! Θά περάσει, ἀδελφοί μου, καί ἡ πανδημία. Ὁ ἰός θά νικηθεῖ μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τή συμβολή τῆς ἰατρικῆ ἐπιστήμης.

   Μέχρι τότε προσευχή καί προσοχή. Τηροῦμε τά μέτρα πού προτείνουν οἱ εἰδικοί, προφυλάσσοντας ἔτσι ἀπό τόν φονικό ἰό τόσο τόν ἑαυτό μας ὅσο καί τούς ἀδελφούς μας.

   Ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου εὔχομαι σέ ὅλους σας εὐλογημένα Χριστούγεννα.

   «Ἡ χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ νά εἶναι μαζί σας, ἀδελφοί. Ἀμήν» (Γαλ. 6,18).

Μέ θερμή ἐν Χριστῷ πατρική ἀγάπη
ὁ  Ἐπίσκοπός σας

† Ὁ Νέας Σμύρνης ΣΥΜΕΩΝ